 |
| Wachten op de stook |
Glazuren ontwikkelen doe je niet even zomaar. Het vraagt wel
wat studie om tot een mooi resultaat te komen. Het geeft altijd weer een fijn gevoel
als alle deelnemers een eigen glazuur kunnen ontwikkelen, een glazuur kunnen
aanpassen aan de eigen smaak en uit de voeten kunnen met de glazuurformule. Zaterdag
was de laatste bijeenkomst. Er is door de cursisten een start gemaakt met wat hopelijk
een mooi en succesvol glazuurleven zal zijn.
De kogelpotten staan
te drogen. De lokale kleisoorten werken eigenlijk best goed, alleen moet je
even weten waar je het haalt. De ene klei is de andere niet. Ik ga er van uit
dat de Middeleeuwers via overlevering wisten waar ze moesten graven. Nederland is zo verdeeld dat je altijd wel op iemands gebied bent. Dan is er het probleem van het vuur. Waar kan je ergens een vuur maken? Er wordt gedacht dat dit soort handgevormde
potten in de thuis situatie gemaakt zijn. Misschien wel door iemand uit het
dorp die er bedreven in was, maar toch in een kleinschalige productie. Er zijn
geen ovens gevonden. Waarschijnlijk werden ze gestookt in een open vuur. In
sommige Afrikaanse dorpen gebeurt dit nog steeds. Wie weet er ergens een plekje? Neem contact op a.u.b. Het is wel heerlijk rustgevend om met de hand deze potten op te
bouwen, maar nu moet er eerst weer gedraaid worden. Een serie kandelaars staat
op het programma.
